Przegląd Płyt Pominiętych #9 (cz. 2)

Agnes Obel - Aventine

Ilość tracków: 11

Gatunek: folk, indie

Label: Pias Recordings

Singiel: The Curse

Na plus: wydawnictwo jest naprawdę równe...

Na minus: jw.

Proponowana ocena: 5/6

Teraz rzućmy uchem na nowy krążek Agnes Obel, wobec którego wręcz nie dało się przejść obojętnie – głównie za sprawą intensywnej promocji na Spotify i Vevo. Tak więc mamy do czynienia z muzyką folkową prezentującą tajemnicze skandynawskie klimaty. Zbudowano je poprzez zastosowanie wielu najróżniejszych instrumentów, wśród których dominują smyczkowe i klawiszowe. To właśnie z nich powstały surowe brzmienia, które dopełniane przez zmysłowy wokal Agnes (przywodzący na myśl Norę Jones, szczególnie w Pass Them By) poskutkowały powstaniem niezwykle czarujących kompozycji. I, tak przy okazji, bardzo subtelnych oraz harmonijnych, co dodatkowo pomaga odbiorcy poczuć skandynawską magię. Nie trzeba się specjalnie koncentrować na tym materiale – sam przyciąga uwagę słuchacza wprowadzając go w nostalgiczny nastój. A czy jest przebojowy? Owszem, ale na pewno nie w radiowy sposób. Hitowe melodyjki jedynie popsułyby jego wysublimowany charakter.

Haim - Days Are Gone

Ilość tracków: 11

Gatunek: indie pop

Label: Polydor Records

Single: Forever, Don't Save Me, Falling, The Wire

Na plus: Days Are Gone, My Song 5

Na minus: Honey & I

Proponowana ocena: 4/6

A oto i debiutancki album formacji Haim, której już po dwóch wydanych singlach wielu blogerów zadeklarowało dozgonną miłość. Siostry wypełniły go melodyjnym materiałem, składającym się z lekkich, folkowych dźwięków. Cechują się wyważonym charakterem – podarowano sobie wszelkie krzykliwe elementy i typowo mainstreamowe zagrania, równocześnie stawiając na kreatywne, ale spokojne brzmienia indie popu. Całości słucha się bardzo przyjemnie i ciężko popaść w monotonię. Po pierwsze dlatego, że z kompozycji emanuje beztroska, wakacyjna energia, która sprawnie poprawia humor i umila słoneczne weekendy. A po drugie ze względu na znaczne zróżnicowanie tempa i melodii. Jak widać, jest to dzieło z wyższej półki. Niestety do perfekcji dużo mu brakuje, bo pomimo wielu zalet, można zarzucić mu małą wyrazistość. O ile słuchając całego wydawnictwa trudno się od niego oderwać (klimat), o tyle pojedynczo tracki wypadają jedynie dobrze. Mało która pozycja jest na tyle fenomenalna, by w pojedynkę namieszać w głowie słuchacza. Albo bierzemy wszystko i delektujemy się wzajemnie dopełniającymi się melodiami, albo nic. Produkcja jest dobra (momentami bardzo), szkoda tylko, że została wydana tak późno.

Jessie J - Alive

Ilość tracków: 17 (deluxe)

Gatunek: electropop

Label: Republic Records

Single: Wild, It's My Party

Na plus: Daydreamin', Conquer The World, Breathe

Na szczególny minus: Excuse My Rude, Thunder

Proponowana ocena: 3/6

Nie powiem, żeby krążek Alive jakkolwiek mną wstrząsnął. Jest to produkcja modna, nastawiona na karierę w popularnych rozgłośniach radiowych, pełna elementów, z którymi eskowicze obcują na co dzień. Jeżeli chodzi o chwytliwość materiału, to z tym bywa różnie. Z jednej strony mamy utwory, które posiadają spory hitowy potencjał (i jednocześnie nie męczą), czyli Breathe, Daydreamin, Conquer The World (feat. Brandy, co warto podkreślić) oraz singlowe It’s My Party. Jednak resztę stanowią pozycje wtórne (Sexy Lady - It’s My Party 2.0), tak przekombinowane, że wręcz tandetne (Excuse My Rude), pseudockliwe (I Miss Her) i zwyczajne bo bólu (Square One, Gold, Thunder etc.). O ile jakość tej pierwszej grupy nagrań jest dosyć dobra (czyli wpada w ucho, potrafi zatrzymać na kilka odsłuchów i niczym nie razi), o tyle reszta nie oferuje nic, co zachęcałoby do ponownego uruchomienia. Krążek z gatunku przeciętnych.  

Zgadzasz się? Podaj dalej: