Przegląd Płyt Pominiętych #7

AlunaGeorge - Body Music

Ilość tracków: 19 (Deluxe)

Gatunek: elektronika, pop, r&b

Label: Island Records

Single: You Know You Like It; Your Drums, Your Love; Attracting Files

Na wyjątkowo duży plus: Just a Touch, Kaleidoscope Love, Watching Over You

Proponowana ocena: +5/6

Na swoim debiutanckim krążku brytyjski duet pokusił się o połączenie lekkiego synth-popu z brzmieniami zahaczającymi o r&b. Czyli coś, co możemy usłyszeć m.in. u Jessie Ware. Jednak w tym przypadku dostajemy odważniejszy i o wiele bardziej chwytliwy podkład, pełen świeżych patentów, którym materiał zawdzięcza swoją przebojowość. Dzięki temu produkcje szybko wchodzą do głowy i potrafią prześladować przez naprawdę długi okres. Pomimo wyważonej, bardzo spokojnej konwencji i prostych melodii (ale za to jakich nośnych!) ciągle coś podtrzymuje uwagę. I nie chodzi wyłącznie o różnice w tempie (bywa zarówno szybko, jak i chilloutowo), ale też o samą Alunę, której słodziutki, niewinnie brzmiący wokal wzmacnia melodyjność produkcji oraz nadaje im kameralnego charakteru. Jak już pisałem, jest to jeden z ciekawszych projektów zasłyszanych w tym roku. Bo jako jeden z niewielu potrafi wydobyć maksymalną hitowość nawet z tak delikatnych dźwięków. Nie przymula, nie przytłacza, jednocześnie niewiarygodnie wciąga. 

Jay Z - Magna Carta... Holy Grail 

Ilość tracków: 16
Gatunek: hip hop, jakby inaczej
Label: Roc-A-Fella Records, Roc Nation, Universal M.D.
Singiel: Holy Grail
Na plus: BBC, Ocean, Part II (On The Run), Heaven
Na minus: FuckWithMeYouKnowIGotIt
Proponowana ocena: 4/6

Magna Carta... Holy Grail jest dwunastym długogrającym krążkiem S.C. Cartera. Za wyprodukowanie większości kompozycji odpowiada Timbaland, wspierany przez śmietankę branży, m.in. No ID, J-Roca, Swizz Beatza, Hit-Boya i Mike’a Deana. Jak łatwo wywnioskować, panowie postarali się o solidne brzmienia, które nawet jeśli nie są wizjonerskie ani specjalnie zjawiskowe, to i tak zapewniają rozrywkę z górnej półki. Choćby dlatego, że oferują różnego rodzaju bity – posłuchamy sobie nie tylko typowo east-coastowego hip hopu, ale również czegoś bardziej lajtowego (BBC), klimatycznego (Somewhere In America - po co tu ta trąbka?!) a nawet radiowego (Holy Grail). Poza tym, warto docenić featuringi. Zaproszone postacie wzbogacają produkcje o sporą dawkę emocji, ponadto, co oczywiste, w znacznym stopniu urozmaicają podkład. Szczególnie zabłysnęli tutaj Nas, Frank Ocean i Beyoncé. Za to nie wiem, co tu robi Rick Ross, który swoim byle jakim występem zniszczył FuckWithMeYouKnowIGotIt. To pierwszy minus. Drugim, i dużo poważniejszym, jest wykorzystanie w Holy Grail sampli ze Smells Like Teen Spirit Nirvany. Mało tego, że motyw wydaje się wepchnięty na siłę, to na dodatek wykonanie Jaya i Justina brzmi zwyczajnie śmiesznie. Tani chwyt, szczególnie jak na rapera tej klasy. Reasumując, MCHG to dobry album. Czasami buja, czasami czaruje klimatem. Ale odkrywczy nie jest.

Backstreet Boys - In a World Like This

Ilość tracków: 12

Gatunek: pop, rock, elektronika

Label: BMG Rights Management

Singiel: In a World Like This

Na plus: w ostateczności Trust Me i Try

Na minus: Feels Like Home, Light On, Love Somebody

Proponowana ocena: 3/6

Na koniec rzućmy okiem/uchem na In a World Like This, czyli płytę, krótko mówiąc, nijaką. Składają się na nią klimaty mało oryginalnego pop rocka, któremu często towarzyszą nieco przeterminowane syntezatory. Mamy do czynienia z umiarkowanym tempem (patrz: Make Believe), zwalniającym jedynie w przypadku Trust Me i Try, czyli jednych z niewielu produkcji, które nie zrażają do bólu zwyczajnym charakterem. Zespół postawił na bardzo proste i schematyczne melodie, którymi jeszcze dekadę temu mógłby podbić listy przebojów. Niestety na dzień dzisiejszy brzmią one po prostu nudno – nie tylko nie posiadają najmniejszego hitowego potencjału, ale ponadto nie wywołują jakichkolwiek uczuć. Nie powiem, panowie starali się napełnić nagrania emocjami, jednak poskutkowało to jedynie powstaniem patetycznych refrenów (Show 'Em (What You'Re Made Of)), którym daleko do przyciągnięcia uwagi słuchacza. Żeby nie było - album posiada kilka zalet (m.in. beztroski i lekkostrawny charakter) zapewniających, że utwory przynajmniej nie będą denerwować nadmiarem któregokolwiek elementu. Dlatego proponuję aż 3.

Zgadzasz się? Podaj dalej: