Recenzja: Example - Playing In The Shadows

Example to gość, który do muzyki podchodzi na niezwykłym luzie - słychać to zarówno na jego koncertach (ogromna moc!) jak i na produkcjach nagrywanych w studio. Może nie jest wyjątkowo przystojny ani specjalnie utalentowany, ale ma charyzmę, którą przyciąga do siebie rzesze fanów - i między innymi za to go lubię. Lecz czy sama charyzma wystarczy, by stać się gwiazdą?

Playing In The Shadows jest już trzecim studyjnym wydawnictwem brytyjskiego rapera/wokalisty ukrywającego się pod pseudonimem Example, podopiecznego wytwórni Ministry of Sound. W standardowej wersji zawiera 13 całkiem fajnych tracków będącym skrzyżowaniem rnb, grime'u oraz popu - ogólnie całość wypada nieźle, jednak nie ukrywam, że liczyłem na coś ciekawszego...

Album jest o tyle specyficzny, że nie pracowało nad nim dwóch czy trzech producentów - każdy numer wyszedł spod innej ręki, co idzie odczuć prawie na każdym kroku. Zwykle w takich sytuacjach powstaje ogromny chaos, który bardzo trudno jakkolwiek ogarnąć, jednak w tym przypadku utwory są nader spójne, a przeróżni producenci poskutkowali znaczną różnorodnością - wiadomo, nie są to całkowicie skrajne klimaty, lecz chyba nikt mi nie powie, że zanudziła go powtarzalność. Poza tym, w przeciwieństwie do Wretch32, Example wie co to grime i nie boi się go promować - może klasycznej, brudnej odmiany nie znajdziemy, ale nie są to tak dziewicze dźwięki jak w przypadku W32. Także część popowa jest niczego sobie: jest bardzo chwytliwe (to już chyba znak rozpoznawczy Ex) i przede wszystkim na nie byle jakim poziomie. Chociaż nie ma się znów czym podniecać, bo są krążki bardziej pomysłowe....

Słuchając piosenek z PITS nie warto napalać się na głęboki tekst. To bardziej coś typowo pod radio, czyli wesołe i łatwe do zapamiętania kwestie poruszające przyjemne i nieskomplikowane tematy. Patrząc na obecne trendy robienia liryki o niczym, produkcje rapera i tak wypadają ponad przeciętnie – a to zawsze coś.

Kojarzycie porywające Changed The Way You Kiss Me, które często leci w radio (głównie w RMF MAXXX, ESKA i Planeta FM)? To właśnie pierwszy singiel promujący owe wydawnictwo. Na drugi wybrano Stay Awake, który dopiero wchodzi na polskie listy przebojów – minimalnie gorszy od poprzednika, ale też trzyma poziom. A, jak na razie, ostatnim jest Natural Disaster, który co prawda należy do Laidback Luk'a, ale uważa się go za 3 singiel z PITS. Tak samo ciekawy i dynamiczny jak 2 wcześniejsze - to tak w skrócie.

Wbrew pozorom, krążek zawiera też parę wolniejszych tracków, tj. bardzo przyjemny Anything, którego uważam za jeden z lepszych utworów. Do tej 'lepszej' grupy mogę dodatkowo zaliczyć parę szybszych kawałków: Midnight Run oraz Wrong In My Head. Reszta również wypada ciekawie i nuda nawet nie występuje tak często jak można było się tego spodziewać - jednak z drugiej strony nie wszystkie wciągają tak jak te, które wymieniłem; jest parę 'zwyczajnych' numerów, które nie nudzą i do biernego odsłuchu są dobre, ale również nie przykuwają uwagi..

Płyta z pewnością przekona do siebie fanów rapera, którzy nie mają się na czym za bardzo zawieść: grime? Obecny. Pop także. Nawet namiastka rapowego chilloutu też tu znajdzie. Czyli jak mamy tak bogate menu to grono odbiorców muzyki serwowanej przez brytyjczyka nie powinno być małe. Zobaczymy, jak to będzie w praktyce…

Teoretycznie Example bardziej nadawałby się na prezentera radiowego (zarówno barwa głosu jak i stereotypowy wygląd i gadana idealnie się nadają) niż na piosenkarza. Tymczasem w praktyce umiejętność zjednania sobie publiczności i dobry (zarówno pod względem dopasowania do możliwości wokalu jak i ogólnej atrakcyjności) repertuar sprawiają, że rynek muzyczny i serca fanów są jego. Jednak Playing In The Shadows nie do końca pokazuje na co go stać - i za to 'tylko' 4.

Zgadzasz się? Podaj dalej: